W 1980 roku Pink Floyd wystartowało z trasą koncertową „The Wall”, przełomową serią koncertów, które przesuwały granice występów na żywo. Trasa obejmowała wyszukane scenografie, podczas których zespół dosłownie budował ścianę na scenie podczas występu. Ściana ta ostatecznie została zburzona w dramatycznym finale, symbolizując przełamanie barier. To teatralne podejście do koncertów na żywo ustanowiło nowy standard występów rockowych, z rekwizytami na dużą skalę, animacjami i zsynchronizowanymi efektami świetlnymi. Trasa koncertowa „The Wall” rozpoczęła się w Los Angeles i była kontynuowana w głównych miastach Ameryki Północnej i Europy. Skomplikowana produkcja wymagała znacznego planowania logistycznego, co doprowadziło do ograniczonej liczby koncertów w każdej lokalizacji. Pomimo sukcesu trasy, intensywne wymagania dotyczące planowania i produkcji wywołały dodatkowy stres wśród członków zespołu, podkreślając wewnętrzne napięcia, które narastały podczas tworzenia albumu. W tym roku kontynuowano również pracę nad adaptacją filmową „The Wall” z reżyserem Alanem Parkerem i artystą Geraldem Scarfe'em. Film, który ukazał się w 1982 roku, dalej rozwijał tematykę i obrazy przedstawione na albumie i w trakcie trasy koncertowej.